Cuireadh an tionscadal filíochta seo le chéile mar chuid den fhéile úr nua, An Focal Beo ina ndéanfar ceiliúradh ar an Ghaeilge mar theanga shaibhir a nascann go smior le béaloideas, filíocht, fealsúnacht, amhráin, oidhreacht, stair, miotaseolaíocht, cruthaitheacht agus féin-ionannas na ndaoine. Bain sult as an saothar seo ó Dhubhán Ó Longáin agus amharc ar an suíomh gréasáin áit a bhfuil saothar filí eile ar fáil.
Tuilleadh eolais faoin fheile thíos faoi nó déan teagmháil linn ar 086 0751663 eolas@lionralc.ie
This poetry project was drawn together as part of the new festival An Focal Beo, in which Irish will be celebrated as a rich language utterly rooted in the folklore, poetry, philosophy, songs, heritage, history, mythology, creativity and self-understanding of her people. Enjoy now the poetry of Dúbhán Ó Longáin and check out the website for more poets.
Further information about the festival is available below or contact us on
086 0751663 eolas@lionralc.ie
Ainmneacha,
nach raibh ainmneacha ar na hardaí
ná ar na páirceanna ná cladaí, carraigeacha
ná srutháin, ritheadh páistí – cha raibh ach páistí ann – amach
ag ainmniú le fán – ag glaoch ‘ard a’smolaigh’
ar an áit ar mhothaigh siad an t-éan, nó ‘léim
a’ bhacaigh’ ar an áth ba chaoile dár thrasnaigh siad go dtí
go raibh ainmneacha flúirseach
ar fud an oileáin, gur shuigh focla
go héadrom ar éadan na tíre
nniú bíonn
na crainn ag lúbadh faoina n-ainmneacha, luíonn soin go trom ar na fearainn, focla
ar na cnoic chomh dlúth le deannach bliantai dteach fadtréigthe ciúin.
Lá inteacht, cá bhfios
nach dtiocfaidh siorradh gaoithe
a sciobfas, ‘nós an deannaigh,
iadarshiúil?
(foilsithe in The Poet’s Republic | Poblachd nam Bàrd, 2021)
Agus seo Sam é féin, i mbun an dán seo a aithris dúinn
Dán Grá
21 Bealtaine, 2015
Ghlac mé i mo bhéal thú
go bhfaca tú réaltaí úra
ag pléascadh thar imill na hoíche.
i bhfuarsholas gealaí –
gealach fhuar bhuí
frí fhuinneoga tanaí –
ba chuma linn.
fáiscthe i mo sciatháin
is gile na maidine
amhail seanchneá á cneasú
den chéad uair ariamh.
Balbháin
Seo chugat dhá phictiúr ón tsaol a tháinig romham –
ina cistin bheag i nGlaschú
beag beann ar a cuid páistí
nach bhfuil a teanga acu.
á thochailt sna Garbhchríocha,
fir ag déanamh magaidh
fá chiotrúntacht a Bhéarla.
ar mo sheanmháthair, is í ag obair
den chéad uair i nDùn Èideann:
bíonn uirthi litir a sheoladh, téann
sí amach is aimsíonn bocsa
ach cha sroicheann an litir duine –
tá mearbhall uirthi,
nó chuir sí í go cúramach
i bpoll le ‘litter’ scríofa faoi
go lom soiléir. Fear trodach a bhíi m’athair mór, tanaí ach gasta,
char ghlac sé le masla riamh, ach labhair
le dorn nuair a theip ar a
theanga – bród
as ar dhíol sé le fostaíocht,
lena shláinte.
Stróic mo sheantuistí an bhéalbhach dá mbéalaibh,
nigh siad a sceadamáin le sáile,
dhiúltaigh siad gobán a bhreith ar a sliochtaigh
ach anois is é muidinne atá balbh.
(Dearadh na n-íomhánna DÚ Designs)
